Czy wiedzieliście? Nagroda Nobla z fizyki w 2024 roku powędruje do dwóch prawdziwych pionierów sztucznej inteligencji – Johna Hopfielda i Geoffreya Hintona. Ich praca nad sieciami neuronowymi stworzyła podwaliny pod nowoczesną sztuczną inteligencję i umożliwiła rozwój technologii, takich jak uczenie maszynowe i chatboty.
Szczególnie interesujące: Geoffrey Hinton, często nazywany „ojcem chrzestnym sztucznej inteligencji”, patrzy dziś na swoje dzieło z mieszanymi uczuciami. Swoimi badaniami otworzył na oścież drzwi do rewolucji w sztucznej inteligencji, ale jednocześnie ostrzega przed zagrożeniami. „Nie mamy doświadczenia w tym, jak to jest, gdy rzeczy są inteligentniejsze od nas” – podkreśla. Hinton widzi, jak systemy sztucznej inteligencji mogą dziś rozwiązywać złożone problemy, ale także możliwość, że w pewnym momencie wymkną się spod ludzkiej kontroli.
Spojrzenie wstecz: Podstawy dzisiejszej sztucznej inteligencji
Hopfield i Hinton opracowali w latach 80. podstawy sieci neuronowych i maszynę Boltzmanna, inspirowane strukturą ludzkiego mózgu. Technologia ta przekształciła opiekę zdrowotną, badania materiałowe i naukę – i fascynujące jest to, że te wczesne prace do dziś stanowią rdzeń wielu nowoczesnych zastosowań sztucznej inteligencji.
Postęp czy ryzyko?
Jasne jest: Technologie te otwierają niesamowite możliwości, ale odpowiedzialność za ich bezpieczne i etyczne wykorzystanie stale rośnie. Hinton odszedł z Google Brain, aby móc swobodnie mówić o tych potencjalnych zagrożeniach. Rozwój jest ekscytujący, ale pytanie pozostaje: Jak sztuczna inteligencja zmieni nasze życie – na lepsze, czy z nieoczekiwanymi zagrożeniami? Świat z napięciem obserwuje, jak poradzimy sobie z tymi technologiami.
